Die Roete van die Cloetes

My skoonpa-hulle het 'n plaas in Kwazulu Natal. Hulle bly in die "ark" - 'n plek wat omring is deur berge. Die berge is deel van die Drakensberg-reeks, maar dit is nie die Drakensberge wat almal aan dink van die "instagram-posts" nie. In hierdie wêreld is die landskappe plase, maar eerder as landbou is dit meestal beesboerderye. Die beeste loop paadjies uit in die klowe en op die kruine van die berge en daar is baie fonteine en spruite en watervalle wat nie op googlemaps se voorstelle sal opkom as jy staproetes soek vir die dag nie. Ek het al dikwels so op die stoep gesit en staar vir die mooi landskap en gedink om myself voor te neem om op elke berg of bult wat ek van die huis af kan sien, te kan staan eendag. Ek hou van stap. Nie dat ek vreeslik "hard core" is nie. Ek hou net van die gevoel van stadig maar seker hoër en hoër teen die steiltes uitsukkel en dan uiteindelik beloon te word met 'n mooi uitsig. 'n Ander gesigspunt. 'n Nuwe

Declan is nou 13. Hier aangekom in Jbay besef ek dat die volgende paar jaar 'n nuwe tipe avontuur vir ons almal gaan inhou. Die golfies in die see is maar klein die week hier in die Jbay (soos dit maar is in die somermaande) so daar word branderplank gery - maar nie so baie soos voorheen nie. Dit is ook maar goed vir ons Cloetes, want 2 maande weg van die see af laat jou selfvertroue vlakke in die water maar bietjie daal. (Of dalk "sink" dit eerder in water?) So gaan sit ons noudiedag - noudat oom Cyril die strande weer oopgemaak het - op die strand vir 'n "sundowner"-tjie, en sommer ook 'n vinnige swem. Die meisies dip net so vinnig in die vlak water, maar die manne besluit om dit dieper in te durf. So hou ek hulle dop - ek en Pieter en Candice sit op die strand en gesels, terwyl Corné, sy seun en Declan swem.  Alhoewel die see nie te rof was nie, was ek onseker of my seun so ver kan swem. 'n Mens verdrink mos gewoonlik in die see omdat jy uitgeput

More ry ons weer terug Jeffreysbaai toe.  Lady Grey vanaf die Joubertspas Ons is in die laaste week van November 2020 daar weg, toe was ons by die Gariep Dam vir 2 aande, by my ma-hulle vir so paar nagte, by my skoonma, toe in Kaapsehoop, in Nelspruit, in Waterval-Boven, terug by my ma hulle, in Pretoria, terug by my ma-hulle, deur na my skoonpa-hulle naby Newcastle, toe in Clarens, Lady Grey en nou op 'n wildsplaas naby Queenstown. Watervalletjie in die berg by Clarens Dit was nou 'n padrit-en-'n-half! En more voltooi ons die sirkel uiteindelik :-) Ek moet sê ons het nogal lief geword vir die Oos Kaap. Die Vrystaat was pragtig - Clarens en Golden Gate - en sal ons definitief weer sien. KwaZulu Natal spog met die majestieuse Drakensberge en die landskap in Mpumalanga is betowerend. Maar ons sien nou weer uit na elke dag se seewater oor ons lywe en sand tussen ons tone.  2021 lê nog in al sy glorie voor ons oopgesprei en ons mooi land wag vir avonturiers en ontdekkers om te

Baie dinge het die laaste klomp jare verander. Ek wou byvoorbeeld 20 jaar terug nie trou of kinders hê nie.  (Dit het nie lank gehou nie.) Ek en Pieter sou 16 jaar terug nooit kon raai dat ons op 'n padrit deur Suid Afrika sou gaan nie. Of dat ons soveel lekker dinge hier in ons land kan aanvang nie. Maar wat ons wel al 16 jaar terug saam gedoen het en van gehou het, was om rots te klim. Ons gunsteling plek om heen te gaan was Waterval Boven. Daar was 'n kamp plek - Elandskrans. Google maps sê hy bestaan nog, maar dit het intussen verander. Elandskrans was die plek om te wees as dit langnaweek was. Nie so ver om te ry van Johannesburg af nie, en nie te duur om by te kamp nie. En die beste van alles is die wêreld-klas klimroetes. Ietsie vir almal, lekker maklikes vir gewone mense en dan vingers-afkou-benoude roetes vir die anders-as-ons-mense. Soos Gustav Janse van Rensburg wie Roc 'n Rope Adevntures begin in Waterval Boven, by wie se backpackers ons gaan bly het vir so paa

Ons is nogsteeds by my ma se huis in Daleside. My sussie het positief getoets vir COVID (sy voel darem al baie beter), so vir veiligheid is ons maar in self-isolasie op die plot. Ek hou egter nie van wag en niksdoen nie, so ek het toe maar self gaan toets Vrydag, en het gister die uitslag ontvang - NEGATIEF! (Dankie TOG!) Maar voor ons aan beweeg van hier af, is daar darem nog so paar avonture waarvan ek kan vertel -  Die eerste een is ons besoek aan Adam se Kalender einde Desember laasjaar. Ek het noudiedag maar eers gelees van hierdie vreemde plek naby Kaapsehoop. Klippe wat gepak is in 'n eienaardige vorm op 'n bult, in lyn met seker astronomiese liggame. Ons eie "stonehenge". Natuurlik is daar volop mistieke meesters wat reken hulle weet waar dit vandaan kom, en daar is heelwat onderliggende politiek oor wie toere doen daar ens. So as jy nie weet van die plek nie is dit g'n wonder... Mens sou dink dat dit nogal 'n groot toeriste aantreklikheid moet wees, m

 In Gauteng aangekom was dit vir my belangrik om onmiddelik avonture te begin beplan. Die natuurlike reaksie daarop is om my boetie Hein te skakel. Hein en Sarah is omtrent so lank soos ek en Pieter getroud, maar hulle het al 4 kinders! Die een is wilder as die ander en avonture is hulle middelnaam. Hierdie Stapelberg-gesin is ook lede van die Bergklub van Suid Afrika en hulle benut die Johannesburg en Magalies-seksies se eiendomme baie goed. Dit het toe net so gebeur dat hulle die naweek in die berge sou kamp, by die deel wat genoem word "Upper Tonquani". Met min oorreding nodig het Pieter toe ook ingestem op hierdie avontuur, MAAR hy was nie lus om te kamp nie, want die indra van tente en slaapsakke het vir hom soos te veel van 'n "schlep" geklink. Hein het my gewaarborg dat die instap nie te erg is nie (net so uur) so alles het belowend geklink. Tildie het besluit om saam met ons te kom op hierdie avontuur, en om nie so ver hoef te stap aan die einde van'

Ek is spyt dat ek nie die hele 2020 deur my weeklikse dagboekinskrywing (aka - blog) gedoen het nie. Nou voel dit soos 'n vergete tydperk in ons lewens. Ek wil graag hierdie post gebruik om bietjie te vertel wat ons aangevang het.  Nadat ons in Gauteng was vir 'n rukkie en huise opgepas het vir vriende, is ons Ooskaap toe. Natuurlik was dit nie net 'n deurjaag tot daar nie, so ons eerste stop was Bloemfontein. Van daar af is ons Rhodes toe vir so 2 nagte. Rhodes is 'n prentjiemooi dorpie in die berge - hier is 'n youtube video wat ek daarvan gemaak het - ek sal enige dag weer teruggaan soontoe! Youtube video van Rhodes Die mooiste dorpie in die berge - Rhodes Ons het spesiaal in Rhodes gaan bly om die Naudesnek pas te gaan ry - en dit was ABSOLUUT die moeite werd! As jy die pas ry van Rhodes af, dan eindig jy op in Maclear. Ons het mos die laaste keer wat ons in die area was (September 2019) naby Maclear gebly en die Tsitsa waterval gaan kyk daar naby Tsitsa waterva