Week 1 - in Afrikaans

-
Ons is veilig op die plaas!
Dit was 'n vreeslike storie om alles in te probeer kry in ons pajero (dink net as ons nog net die polo gehad het hoe hectic DIT sou wees!)
Gepak!!

Maar mnr Cloete is 'n tetris-kampioen en hy het tjoef tjaf elke dingetjie ingepas gekry. Ons het effens op 'n knop gesit heelpad hierheen want baie goed gaan sommer op die plaas agterbly.
'n Groot verassing was dat ons met alle wiele op die fietse hierheen gery het, maar op die plaas gekom het ons met die afpak besef een wiel (van my fiets) is skoonveld.
 Die rit hiernatoe was ook nogal besaai met emosies soos karre op die pad. Almal oppad langnaweek toe:
  • Jammerte dat ons nie by almal uitgekom het om koebaai te sê nie, bekommernis oor die jaar wat voorlê, 
  • onsekerheid oor ons huis wat nog nie huurders het nie 
  • en diepe denke oor wat alles dalk gaan verander in die tyd wat ons weg gaan wees.
Maar soos tyd meeste dinge heelmaak, so het 'n rustigheid oor ons gekom soos die pad aan en aangehou het. En die plaas met sy mooigeid het die laaste bietjie van die storm weggeneem.
Ons avontuur het amptelik begin!


Opmerkings

Plaas 'n opmerking

Gewilde plasings van hierdie blog

Week 33 in Afrikaans - Stellenbosch, Paarl, Taalmonument

-
Prent
Hierdie week was nogal besig werksgewys en tussenin het Declan vertrek op wat seker een van die grootste avonture van sy lewe sover is. Hy het al die pad van Stellenbosch af saam met sy niggie gery, oorgeslaap op Beaufort Wes en tot in Pretoria die volgende dag. My mamma hart was maar bekommerd met tye maar tegnologie het my toegelaat om die heeltyd te weet waar hy is (google maps location sharing en natuurlik whatsapp boodskappe). Van daar af was dit 'n effense logistieke uitdaging om hom van punt na punt te kry tussen Donderdag en Maandag waartydens hy darem by 4 maatjies kon speel, en oorslaap by 3 verskillende huise voordat hy Maandagoggend (more) veilig by my sussie sal aankom in Meyerton om verder daar te kuier. Dankie tog vir goeie vriende en familie in Gauteng wat gehelp het met al die reëlings! Nou is dit net ons drietjies wat oor is in Stellenbosch en dit is maar vervelig sonder hom om die minste te sê! Vrydag kon ons onsself darem wegskeur van ons
Lees meer

Week 53 - Ons laaste week in Mosselbaai

-
Prent
Hierdie week is die begin van ons nuwe jaar op die pad. Baie planne en gedagtes vloei deur ons huis en ons staan verstom met hoe ver ons gekom het. Vandag 'n jaar terug was ons maar nog baie op ons senuwees oor wat vir ons voorlê en nou kyk ons terug met harte wat oorloop van dankbaarheid. Ons sien uit na die jaar wat voorlê en die keer is ons meer gerus oor die moontlikhede en avonture wat vir ons wag. By die oorspronklike eerste "poskantoor" in Afrika Hierdie week voel eintlik of dit net te veel en te vinnig was. Maandag het ons die Dias museum gaan besoek en die posboom. Ek dink ons is al OP-ge museumbesoek... dit het net uitgeloop in kinders wat vreeslik honger en dors is, ons wat geirriteerd is met hulle en op die ou einde net een deurjaag-ery van punt tot punt. Iets wat wel BAIE cool was, was die skulp-versameling in een van die geboue daar. Die mooiste skulpe wat ons nog ooit gesien het en hulle name is ook daarby! Charma was sommer teleurgesteld in
Lees meer

Week 73 - Terug waar ons begin het...

-
Prent
Maandag het ons gery van die wildsplaas af naby Queenstown, tot by Maclear. Heelpad in die Ooskaap. Die landskap herinner baie aan dele van Kwazulu Natal en het amper bekend gelyk. Ek het myself misgis met waar Maclear is, want my plan was eintlik dat ons die Naudesnek bergpas moet ry, maar die is baie nader aan Rhodes en sou 'n 2-ure ompad vir ons beteken het. Dit is ook lekker want dit beteken dat ons weer moet teruggaan soontoe. :-) Sonsondergang op die plaas naby Maclear Ons was lanklaas vir sulke lang tye aaneen in die kar. Die kinders het mooi getrou hulle skoolwerk gedoen en ek het vir ons elke nou en dan voorgelees uit 'n boek wat ek in Bathurst gekoop het. Die boek was nie so lekker boeiend soos "Fiela se Kind" of "Kringe in 'n Bos" nie, so die voorlesing was nie juis suksesvol nie. Dit was baie hartseer om die dorpies te sien wat so vuil en afgeskeep is, diere wat verwaarloos wei tussen vullishope en brandsiek brakke wat weggejaag
Lees meer