Contact Us

Do you want to get in contact with us?

 E-mail us at dieroetevandiecloetes@gmail.com

Opmerkings

Plaas 'n opmerking

Gewilde plasings van hierdie blog

Week 74 en 75 - die einde van hierdie avontuur

Prent
Om terug te gaan na 'n plek toe is dikwels baie anders as wat 'n mens dit onthou het. Laasweek was al vier van ons terug in Pretoria. Hierdie week was ons heelweek op die plaas naby Newcastle. Dit was die eerste keer in 'n jaar en 'n half wat ons al 4 dieselfde tyd in Pretoria was. Hoe vreemd. Maar ons is nie meer lus vir die gejaag van die plek nie. Ons hou nie meer van die groepsdruk in die skool nie. Ons sien nie meer kans vir die tyd wat so gesteel word deur verkeer en aktiwiteite en huiswerk nie. Dit was natuurlik nie hoe ons oorspronklike plan was nie. Ons sou teruggaan en alles sou wees soos normaal. Maar dit kan nie meer wees hoe hierdie seisoen uitdraai nie. Ons verlang terug na die see en ons voel asof ons nou tussen stasies is. Ons een avontuur is voltooi, en die volgende een het nog nie begin nie. Wat presies ons volgende avontuur gaan wees, weet ons self nog nie heeltemal nie. Maar hierdie kosbare tyd met mekaar kan ons nie sommer net so laat ga...
Lees meer

Gamkaskloof - the road to a hidden paradise

Prent
The start of the road into Gamkaskloof. If you go straight, you carry on with the Swartberg pass (which is also amazingly beautiful) Warning sign at the start of the road The memorial to the guy who arranged for the road to be built Suddenly none of us had anything left to say. In absolute silence we struggled down the last 10 kms of the 400 metre drop into the kloof. I kept on thinking how great it was that we had bought the Pajero... the Polo would have made the ride a little more...er .... ominous. The winding road down into the kloof Breathtakingly beautiful scenery surrounded us. The barren mountaintops of the Swartberge had transformed into something magically fruitful in the kloof. Beauty on the outside with trembling on the inside made for a feeling of ecstacy only unventured roads can bring. Contrasts everywhere. Nerve-wrecking to say the least. I hate to admit it, but I was glad tha t Mr Cloete ended up coming with on this trip that was mea...
Lees meer

Declan se oulike sê-goed

Soos mense seker nou al moet weet, is Declan my en Pieter se seuntjie. Hy is verseker die oulikste seuntjie in die wêreld (soos almal seker ook weet!) Ek het gedink om net bietjie te begin om sy oulike sê-goed neer te skryf, want hy is nog nie eers 2 nie, maar hy praat vol sinne! As ons in die kar ry, dan sê hy "mamma jaag die karre!" Hy is lief daarvoor om met 'n handoek te loop (opgerol in 'n bondeltjie) en te sê dis sy "klein babatjie". Hy sit vandag op die trappie in die badkamer terwyl ek bad, en hy sê: "ek nou heavy hartseer!" Hy word baie oggende wakker dan sê hy; "Mamma ek nou wakker! Ek sooo bly!" Hy sê dikwels vir my: "Mamma, ek lief jou!" "Mamma ek jou by sit" (Mamma, ek wil by jou sit) "mamma, ek nog klein" "Deci groot seun!" Vandag ry ons verby koeie in die veld, en hy sê "Mamma!!! Kyk al die baie olifante!" Ouma het 'n roos-ringetjie gekoop, en Deci sê: "Ouma, ek ook...
Lees meer